بهشت نباید جایی تصور شود که در نهایت و پس از ترک این دنیای مادی به آنجا خواهیم رفت. بلکه به نظر من، باید همین جا و بر روی زمین بهشت را تجربه کنیم. همانطور که عنوان فصل نشان می& دهد و از قطعه شعری از الیزابت بارت برانینگ اقتباس شده است، سراسر زمین بهشت است. اما آیا در زندگی روزمره خود بهشت را احساس می& کنید؟ آیا احساس می& کنید که گویی دنیا و محل زندگی شما بهشت شماست؟ اگر پاسخ منفی است، پس آرامش و تعادل ندارید. احتمالاً شما زندگی مادی خود را کانون توجه زندگی خود قرار داده& اید و به بخش وجود معنوی خود، یا توجهی ندارید و یا کمترین توجه را دارید.
این عدم تعادل چگونه است!
وقتی بخش عمده انرژی خود را بر زندگی مادی متمرکز می& کنید، به طور دائم نگران«دارائی ها» و « خرت و پرت& های» خود هستید و احساس می& کنید گویی هیچ وقت در زندگی پیشرفت نمی& کنید. عملاً تمام فکر شما متوجه این نکته است که چه چیزی دارید یا چه چیزی ندارید. مبنای ارزش خود را پدیده& های مادی از قبیل اتومبیل یا مدل لباس خود می& دانید. ممکن است حتی به خاطر اینکه دیگران بیشتر از شما دارند احساس کمبود یا حقارت کنید! این عدم تعادل بین زندگی مادی و معنوی معمولاً به این معناست که بدهکاری و مدیون بودن نوعی روش زندگی است. خواست شما برای اینکه مهمتر، بهتر و زندگی پرهزینه& تری داشته باشید، شما را مجبور می& کند پول قرض کنید و تعهدات یا بدهی مالی بیشتری داشته باشید. لذا طولی نمی& کشد که بدهیهای شما از توان شما خارج می& شود....
برگرفته از کتاب قدرت تعادل وین دایر-انتشارات طاهریان